Cardamino(-à-fueio-de-sounaioun)
Cardamine resedifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Cardamine à feuilles de réséda.
Descripcioun :La cardamino-à-fueio-de-sounaioun es uno pichoto planto que se rescontro dins li roucas, lis esboudèu e li pelouso de mountagno séusouso. Se li fueio de la baso soun souvènt entiero, aquéli de la tijo soun descoupado e un pau espesso. Coume proun de cardamino a ges de péu. Apoundèn que li silico soun en generau drecho.
Usanço :Èi bessai uno planto manjadisso coume lis àutri cardamino, mai avèn ges d'entresigne segur. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cardamine
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1700 à 3300 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco
Ref. sc. : Cardamine resedifolia L., 1753
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788